រមាំងជាសត្វកម្រស្ថិតក្នុងបញ្ជីឧបសម្ព័ន្ធទី១ នៃអនុសញ្ញាសាយតេស និងក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទសត្វរងគ្រោះជិតផុតពូជ ដែលក្រសួងបរិស្ថាននិងអង្គការដៃគូ បង្កើនការចូលរួមថែរក្សា អភិរក្សប្រភេទសត្វនេះ ឱ្យនៅគង់វង្ស ខណៈប្រទេសជិតខាងបានផុតពូជអស់ហើយ។
ឯកឧត្តម នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន បានបញ្ជាក់ថា សត្វរមាំង មានដើមកំណើតរស់នៅក្នុងប្រទេស មួយចំនួននៃតំបន់អាស៊ីភាគខាងត្បូង រួមមាន៖ ប្រទេសឥណ្ឌា មីយ៉ាន់ម៉ា ថៃ ឡាវ វៀតណាម និងកម្ពុជា ។ រមាំង ត្រូវបានកត់ត្រាក្នុងបញ្ជី ក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទសត្វជិតផុតពូជ នៅលើពិភពលោក ។ បច្ចុប្បន្ននេះ មិនមានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ណាថា មានសត្វរមាំងប៉ុន្មានឡើយ តែសត្វរមាំងត្រូវបានគេជឿថា នៅមានតែក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសឡាវប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកប្រទេសចិន ប្រទេសថៃ និងប្រទេសវៀតណាម ត្រូវបានគេជឿថា បានផុតពូជពីធម្មជាតិបាត់ទៅហើយ ។
ឯកឧត្តមបន្តថា នៅកម្ពុជាត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាប្រទេសដែលធ្លាប់មានសត្វរមាំងប្រភេទ Cervus Siamensis ច្រើនកាលពីមុន តែប្រភេទសត្វនេះ បានធ្លាក់ចុះចំនួនជាបន្តបន្ទាប់ដោយសារតែកត្តាគំរាមកំហែងផ្សេងៗ ដូចជាការបរបាញ់, អន្ទាក់ និងការបាត់បង់ ទីជម្រក ។ ចំពោះក្រុមប្រភេទរមាំង Cervus Siamensis បច្ចុប្បន្នមានចំនួនច្រើនជាងគេ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បើប្រៀបធៀបទៅនឹង បណ្តាប្រទេសជិតខាង ។ ចំនួនទាំងនេះ មាននៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង មណ្ឌលគិរី រតនគិរី ក្រចេះ កំពង់ស្ពឺ បន្ទាយមានជ័យ ពោធិ៍សាត់ ឧត្តរមានជ័យ និងខេត្តសៀមរាប ពិសេសនៅក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ក្នុងស្រុកឆែប ស្រុកជាំក្សាន្ត ស្រុកគូលែន និងស្រុកសង្គមថ្មី ។
ឯកឧត្តមបន្តទៀតថា រមាំងជាថនិកសត្វតិណាសី ដែលមានមាឌតូចជាងប្រើស និងធំជាងសត្វឈ្លូសបន្តិច ។ ស្នែងរបស់វាមានលក្ខណៈខុសពីស្នែងសត្វប្រើស ដោយនៅផ្នែកគល់នៃស្នែង មានបែកខ្នែងពីរ មួយស្រួចដុះគ្របលើចិញ្ជើមលយទៅមុខ និងមួយទៀតដុះឡើងទៅលើរួចពេនចេញមកក្រៅ ហើយកោងខុបទៅមុខ ហើយនៅខាងចុងស្នែងរបស់វាមានរាងសំប៉ែតបែកជាម្រាម ។ ជាទូទៅ វាមានសម្បុរលឿងស្រអាប់ ឬ លឿងក្រមៅចាស់ មានអុចៗស នៅផ្នែកចំហៀងខ្លួន។ ឯផ្នែកក្រោមពោះ និងក មានពណ៌ស ប៉ុន្តែសម្បុរនេះអាចប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល ។ នៅរដូវជម្រុះស្នែង វាមានរោមវែងៗរុំជិតចម្រុះពណ៌ ប្រផេះក្រហម និងលឿងក្រមៅ ភ្ជាប់នឹងគល់ក ដែលមានរោមប្រែងមើលគួរឱ្យគយគន់ ។ ចំពោះលក្ខណៈជីវសាស្ត្រ រមាំងជាសត្វមិនសូវផ្អើល វារស់នៅជាហ្វូងពី ១០ទៅ១៥ក្បាល ។ វាចូលចិត្តរស់នៅតាមវាលទំនាប ដែលសម្បូណ៌ទៅដោយថ្លុក ឬ ត្រពាំង វាលស្រែ និងព្រៃរបោះ ។ ចំណីរបស់វា មានដូចជា ស្មៅ ស្បូវ ព្រេច ល្បះរុក្ខជាតិ ស្រូវ និងផ្លែឈើ ។ វាជម្រុះស្នែងរាល់ឆ្នាំនៅអំឡុងខែមិថុនា ដែលជារដូវកាលសម្បូណ៌ចំណី សម្រាប់ការលូតលាស់ស្នែងរបស់វា ។ រមាំងញីបន្តពូជ នៅចន្លោះខែមីនា ទៅខែឧសភា ហើយកើតកូនម្តងៗបានមួយក្បាល បន្ទាប់ពី ពពោះចន្លោះពី ៦ ទៅ៨ខែ ។
សូមបញ្ជាក់ថា ក្រុមការងារបានពង្រាយម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិនៅតាមទីតាំងសំខាន់ៗដែលជាទីជម្រករបស់សត្វរមាំង នៅក្នុងដែនជម្រក ដែលមានផ្ទៃដីសរុបចំនួន ៥០ពាន់ហិកតា ហើយមានភូមិសាស្ត្រស្ថិតនៅតាមបណ្តាយដងទន្លេមេគង្គ ដើម្បីកំណត់អត្រានៃសត្វរមាំង នៅក្នុងដែនជម្រក ដើម្បីរួមចំណែកគាំទ្រដល់ការរស់រានមានជីវិតតទៅអនាគតទាំងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងក្នុងតំបន់ សម្រាប់សត្វដែលជា ប្រភេទរងគ្រោះថ្នាក់ជិតផុតពូជមួយនេះ ៕
